Znamiona skórne dzielimy na:
1. Brodawki łojotokowe (starcze)
Zaliczane do znamion naskórkowych, są to w istocie łagodne nowotwory naskórkowe o brodawkowej, często hiperkeratotycznej powierzchni, niekiedy uszypułowane.
Zmiany skórne są różne morfologicznie - od płasko wyniosłych, dobrze odgraniczonych od otoczenia grudek koloru zbliżonego do koloru skóry zdrowej, do wyniosłych, brodawkowatych, hiperkeratotycznych, brunatnych tworów. Najczęściej umiejscowione na tułowiu, twarzy i grzbietach rąk. Pojawiają się w wieku dojrzałym i u osób starszych.
Leczenie: Laseroterapia CO2, łyżeczkowanie, elektroresekcja.
2. Ziarniak naczyniowy
Naczyniak związany z nowotworzeniem naczyń włosowatych, wywołany urazem i/lub zakażeniem bakteryjnym. Guzek jest zazwyczaj pojedynczy, sinoczerwony, o wilgotnej, łatwo krwawiącej powierzchni i uszypułowanej podstawie. Wykazuje szybki wzrost. Często pojawiaja się u kobiet ciężarnych lub jako powikłanie terapii doustną izotretinoiną. Najczęściej lokalizuje się na twarzy i rękach. Zmiana jest bezbolesna.
Leczenie: Laseroterapia laserem CO2, usunięcie chirurgiczne, elektrokoagulacja; częste wznowy.
3. Znamiona barwnikowe (Melanocytowe)
Znamiona barwnikowe, są wrodzonymi nieprawidłowościami skóry, ujawniającymi się niejednokrotnie w późniejszym okresie życia. Najczęściej zajmują tułów, pojawiają się w dzieciństwie. Przypominają piegi, ale są nieco większe. Plamy soczewicowate słoneczne oraz starcze pojawiają się pod wpływem przewlekłego działania promieni słonecznych, albo też u osób w starszym wieku, przeważnie o jasnej karnacji, trudno opalających się. W istocie są defektem kosmetycznym. Mogą one być pojedyncze lub liczne
Znamiona barwnikowe komórkowe
Praktycznie u każdego człowieka można stwierdzić kilkanaście zmian tego typu. Ryzyko ich zezłośliwienia jest niewielkie. Najbezpieczniejsze są znamiona wyniosłe uszypułkowane i owłosione, najgroźniejsze - wrodzone i dysplastyczne. Ryzyko rozwoju czerniaka jest niewielkie, zwłaszcza w znamionach wyniosłych, uszypułowanych i owłosionych, istnieje natomiast w przypadku znamion wrodzonych i dysplastycznych.
Za rozwojem czerniaka ze znamienia barwnikowego przemawiają:
Usuwanie znamion barwnikowych - tylko po wizycie u dermatologa
Wczesne chirurgiczne usunięcie złośliwiejącego znamienia w bardzo wielu przypadkach ratuje życie ludzkie. Przy usuwaniu znamion barwnikowych należy zachować dużą ostrożność. Ocena znamion jest niezwykle trudna, nawet przy użyciu specjalnego przyrządu - dermatoskopu. Wielką rolę odgrywa tu doświadczenie i wiedza lekarza. Większość znamion usuwana jest jedynie w celach kosmetycznych. Natomiast w przypadku jakichkolwiek podejrzeń co do odmiany znamienia najbezpieczniejszą metodą jego usunięcia jest leczenie chirurgiczne i badanie histopatologiczne usuniętej zmiany.
Ze znamion nie wolno pobierać wycinków do badania ze względu na niebezpieczeństwo ich zezłośliwienia pod wpływem drażnienia.
Znamiona dysplastyczne budzące jakiekolwiek obawy powinny być usuwane chirurgicznie z niewielkim marginesem zdrowej skóry.
ZAPAMIĘTAJ !!!